تعهد نوشتن در همه حال و در همه وقت

تعهد نوشتن از آن جمله تعهد هاست که رعایت کردنش خیلی همت می خواهد .

مثل کارهای دیگر نیست . نوشتن در حالت عادی به این احتیاج دارد که بدانی درباره چه می خواهی بنویسی.

اما امان از لحظه ای که کسالتی داشته باشی آنهم از نوع سرما خوردگی. همه تجربه داریم و می دانیم چه حالتی بهمان دست می دهد.

دیروز هر چه سعی کردم خودم را به کیبورد برسانم و مطلبی بنویسم نشد که نشد اما امروز خوشبختانه حالم بهتر است و در حال نوشتن هستم.

مسئله مهم برای من تعهد نوشتن است . نمی شود انتظار داشت هر بار که مطلبی نوشته می شود حتما دارای ساختار نوشتاری خاصی باشد.

البته من در هیچ یک از نوشته هایم ساختار خاصی دیده نمی شود چون فعلا نویسنده نوپا هستم و هیچ ادعایی هم ندارم.

همین که اراده ای دارم برای نوشتن و سرپا نگه داشتن وبلاگ خوشحالم. خوشحالم در روزگاری که خوانده و نوشتن محجور مانده ، دارم تلاش می کنم برای نویسنده شدن.

یکی از خوبی های نوشتن این است که  مجبوری بیشتر مطالعه کنی تا بتوانی بهتر بنویسی و همین مطالعه بیشتر باعث نوشتن بیشتر و بهتر می شود.

 همت گماردن برای خواندن و نوشتن ، یکی از کلید ها برای توسعه شخصی است .

همت تان افزون باد.