عشق نوشتن

عشق نوشتن  وبلاگ نویسم کرد.

داشتن وبلاگ حس زیبای مالکیت را برایم آورد.

اکنون حس مالکیت  انگیزه خوبی است برای حفظ این دارایی ارزشمند.

          بالا بردن ارزش این دارایی به نوشتن مداوم است و البته نوشتن مداوم نیازمند همت عالی.

روزهایی در زندگی یک نویسنده وجود دارد که اصطلاحا دستش به قلم نمی رود و در کار نوشتن وقفه می افتد.

این وقفه ها برای نویسنده آزار دهنده است .

سخت است روز هایی بیاید و تو مطلبی را نتوانی بنویسی. احساس می کنی دیگر وجود نداری.

 به دنبال چاره کار می روی اما هر چه بیشتر جستجو میکنی دوای درد را در یک چیز می بینی، نوشتن .

نوشتن ، نویسنده را با امواج خود به هر سو می کشاند .

غرقگی در احساس شادی حاصل از نوشتن.

مهم ترین برنامه در زندگی روزانه یک نویسنده نوشتن است. جاری ساختن کلمات بروی کاغذ.

نوشتن موتور محرک توسعه فردی است.

نوشتن بازگویی عقاید نویسنده است و با تمرکز در افکار خود باعث می شود به کارهای دیگر نپردازد.

 بعید می‌دانم حتی یک مورد پیدا شود فردی که با قلم سروکار دارد برای بیان نظرات خویش به چیز دیگری متوسل شود.

باید تلاش کرد تا هنر نوشتن رواج پیدا کند . آن‌وقت می‌توان انتظار داشت تحول واقعی رخ دهد.

عشق نوشتن بهترین محرک نویسنده است.

باید عشق را ترویج کرد ، عشق نوشتن .

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا