نوشتن با کلمات کلیدی یا کلیدی برای نوشتن

نوشتن با  کلمات کلیدی مثل  کلیدی برای قفل نوشتن است.

امروز خیلی فکر کردم چه بنویسم. دست و دلم به مقاله ها و نوشته های رسمی نرفت.

خواستم دلی بنویسم اما دلم یاری نکرد.

فکری به ذهنم رسید تا از کلمات کلیدی پرکاربرد استفاده کنم تا نوشتنم بگیرد.

بعد به ذهنم رسید می خواهم از کلمه کلیدی مثل کلیدی برای قفل ذهن بسته استفاده کنم.

امیدوارم اینقدر از کلید استفاده کردم صاحبش سراغم نیاید.

بالاخره همه چیزها در این کشور صاحبی دارد و انحصار کلید هم دست کلید دار معروف.

کلید او که قفلی باز نکرد و پوشالی درآمد.

برای من هم فایده ای ندارد. قرار نیست امشب کلمه ای به یاریم بیاید که متنی برایش بنویسم.

حکایت نوشته من شد مثل مثل معروف آفتابه لگن هفت دست ، شام و ناهار هیچی.

اینهمه توضیح و تفسیر برای کلمه و کلید و از این جور حرفها ، دریغ از یک نوشته.

انگار استفاده الکی از کلمات و واژه ها مسری شده.

عده ای هشت سال با یک یا چند کلمه نانوایی را به جا می خورند حالا من اگر یک صفحه برای وبلاگم استفاده کنم به جایی بر می خورد؟

آخرش اینست که خواننده بعد از خواندن این متن یک لیچاری نصیبم می کند برای اینکه وقتش را گرفته ام.

اما انصافا بیایید مقایسه کنیم قیمت این وقتی که برای خواندن این مطلب گذاشتید بیشتر است یا دکل نفت؟

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا